Na tegorocznym festiwalu Krakowskie Reminiscencje Teatralne, Beit Kraków miał okazję zaznaczyć swoją obecność w społeczności Miasta Krakowa. Rabin Tanya Segal została zaproszona do udziału unikalnym projektcie organizowanym przez znaną międzynarodową grupę Rimini Protokoll, która tym razem w Krakowie realizowała swój projekt 100%.
[asection title=”GW: Sto głów krakowskiego potwora i teatr”]
„Jaki jest Kraków? Wierzy w życie pozagrobowe. Ma ochotę na gorący romans. Zabiłby w obronie rodziny. – Jesteśmy potworem o 100 głowach – powiedzieli mieszkańcy, którzy w ubiegły weekend stanęli na deskach Teatru Starego w ramach Krakowskich Reminiscencji Teatralnych.
Kraków 3 rano: zastanawiam się czy jeszcze zasnę.
Kraków 6 rano: proszę mamę by dała mi jeszcze pospać.
Kraków 9: prowadzę podopieczną do OPS.
Kraków 16: maluję.
Kraków 19: rozpoczynam szabat […] „
[asection_end]
[asection title=”33% – Rabin Tanya w programie projektu”]
„W mojej pracy Rabina w Polsce już 5 lat borykam się z pewnym problemem. Straciliśmy tu tak wielu ludzi, a ponadto została zniszczona tożsamość i cała kultura. W Krakowie, gdzie pozostały budynki, ulice, ślady… jest to szczególnie wyraźne. Aby tę pustkę choć trochę wypełnić mamy przed sobą bardzo dużo pracy. Przez długie lata Żydzi Polscy byli praktycznie pozbawieni możliwości duchowej pracy, rozwoju w żydowskiej tradycji. Nie dziwi mnie więc, gdy Krakowscy Żydzi mówią mi, iż nie są religijni. Dla mnie jako Rabina liczy się raczej to, aby człowiek miał duchowy wymiar w swoim życiu. W Polsce bardzo długo nie było przestrzeni dla pytań o własną duchowość. Trudno jest to odnowić, przywrócić. Ten proces jest interesujący i nierzadko bardzo wzruszający, ale jest też ogromnym wyzwaniem. Kwestia tożsamości jest dla mnie najważniejsza, to moja pasja. Obecnie zauważam zmianę mentalności. Przychodzą do mnie młodzi ludzie, którzy odkrywają swoje korzenie. Pokolenie ich rodziców niejako odcięło się od tego tematu. Jednak dzisiejsi 20-, 30-latkowie nie boją się stawiania bolesnych pytań. Jest to dla mnie ważna zmiana w świadomości całego pokolenia; swoboda, wyzwolenie z tajemnicy. Jeśli w historii rodzinnej jest pustka, milczenie, to ma to niezwykle skomplikowane przełożenie na kształtowanie świadomości i tożsamości. Podstawą zdrowej tożsamości jest otwartość. Człowiek, który potrafi zadawać trudne pytania i szukać odpowiedzi, jest zdolny do dotarcia do esencji, do głębokiej prawdy. Jeśli gdzieś jest tabu, problem pozostaje nierozwiązany.”
[asection_end]
[asection title=”100% Kraków – zdjęcia z przedstawienia”]
[asection_end]
[accordion_end]
